Tijdens de Nederlandse winterperiode is het altijd heerlijk om even naar een ‘zonnige’ bestemming te vliegen. Samen met mijn vader (Martin Jelsma) lukte het om, na veel puzzelen, ruimte te vinden in beide agenda’s om 4 dagen naar Marrakech te gaan.

Op 25 November 2015 vertrokken we vroeg vanaf Schiphol in een vol vliegtuig naar Marrakech. Daar aangekomen lieten wij ons direct onderdompelen in de lokale gewoonten. We pakten niet een shuttle bus maar gewoon de lokale bus die ons naar Jemaa el Fna, het grote plein midden in de stad. Al zoekende naar ons hotel werden we al snel aangesproken door een gids die ons de weg wel wilde wijzen. Snel wandelend door kleine smalle straatjes kwamen we aan bij een grote dichte deur van Riad Dar Limoun, Zioun Lakdim. De gids een fooi gevende werd de deur geopend en stapten we een mooie binnenplaats van de kleine bed and breakfast, Riad genaamd, binnen. De Franse eigenaren bleken tijdens ons bezoek aanwezig te zijn en wij de enige gasten.

Hongerig verlieten we al vroeg het Riad om de stad te verkennen. We waren nog geen 100 meter op pad toen we al werden verleid om allerlei ‘medicinale’ kruiden en specerijen te kopen. Met een zakje lavendel, saffraan en de beroemde Arman Oil gingen we terug naar het plein waar de eerste tajine maaltijd konden nuttigen. De rest van de dag hebben we genoten van de Soeks, de kleine straatjes en de mooie mensen die in allerlei verschillende kledingstijlen kris kras door elkaar liepen. Het opdringerige gevoel van mensen die je van alles aan willen smeren hebben wij niet zo ervaren. Vriendelijk blijven maar duidelijk zeggen dat je er niet van gediend bent of geen interesse hebt, werkt hier goed. Wel bieden veel mannen hun kennis van de stad aan om je wegwijs te maken. Zo kwamen wij veelal met hulp van een gids op allerlei plekjes, achter gesloten deuren, door kleine huisjes , boven op dakterrassen bij de ‘echte’ Marokkaanse arbeiders.

Een aantal keren hebben we de Hammam bezocht waar je goed onder handen wordt genomen en geheel verzorgd weer naar buiten stapt. Veel bijzondere plekjes zitten verscholen achter kleine deuren. In de oude Medina (stad) word je uitgedaagd om de bijzondere plekjes te zoeken. Martin en ik hebben zo ruim 1 ½ uur om het Paleis heen gelopen opzoek naar een verzamelpunt voor een fietstocht door de oude stad. Na veel zoeken uiteindelijk nooit fietsende toeristen ontdekt maar wel een goed beeld gekregen van de gehele omvang van de stad die in een paar dagen prima te bezoeken is.

Het nieuwe Marrakech is vooral populair onder de architecten en ontwerpers, wij gingen opzoek naar de typisch Marokkaanse lampen die ik graag in ons huis wilde ophangen. We ontdekten leuke winkeltjes maar vonden de Arabische sfeer van het oude Medina veel gezelliger. Een echte aanrader is Jarin Majorelle, de prachtige botanische tuin ooit eigendom van modeontwerper Yves Saint Lorent die is opengesteld voor het publiek. Als vrouw had ik geen moeite mij voor de Islam respectvol te kleden, de mensen zijn vriendelijk, als vrouw mag je ook onderhandelen én je kunt voor 40 eurocent op het plein elk moment van de dag een groot glas verse jus ‘d Orange kopen!

Vanwege de lage temperaturen en de vele regen die we hebben gehad werden de lange broeken en jassen goed benut. Vrijwel alle musea hebben we bezocht waaronder maison de la photografie, de oude Koranschool Ben Youssef en de Tanneries, de leerlooierij waar alleen al de geur veel toeristen doet verdrijven. Een bijzonder contact legden we met een kunsthandelaar die ons meerder kopjes thee aanbood en zijn verhaal deed over de kunstenaar. Martin ging met hem dammen in de winkel en met 3 schilderijen onder de arm liepen wij de deur een paar uur later weer uit…

Het was bijzonder om samen met mijn vader op pad te zijn. We hebben veel gewandeld, ontdekt en de cultuur goed opgesnoven. Het voor ons primitieve stadsleven is voor vele Berbers uit het Atlasgebergte al een luxe bestaan. Met een prachtig tapijt, schilderijen en vele andere souvenirs stapten we weer op het vliegtuig terug naar Schiphol. Een paar bijzondere dagen die ik niet snel meer zal vergeten, bedankt pap!