De lang gekoesterde droom van Paul is dan eindelijk uit gekomen: we vliegen in 6 uur met de Airbus A380 van Amsterdam naar Dubai om een paar dagen te acclimatiseren voor wij doorvliegen naar Colombo voor onze eindbestemming Sri Lanka. Met de opgedane kennis en ervaring van voorgaande reizen, hebben wij met gemak beide backpacks ingepakt, de visums geregeld en alleen voor de eerste paar nachten de accommodatie geboekt.

Met goede zin en vooral een glimlach van oor tot oor, stappen wij de enorme vliegmachine binnen. Paul kijkt zijn ogen uit als hij door de ‘Galley’ (vliegtuigkeuken) loopt. Als engineer van vliegtuigkeukens gedraagt hij zich als een kind in een snoepwinkel. Ik hoef mij nergens druk om te maken, want meneer heeft de beste stoelen al gereserveerd met uitzicht op…jawel…de Galley (en de stewardessen natuurlijk). Met verbazing luistert Paul naar de stille motoren tijdens het opstijgen. Indrukwekkend om met zoveel gemak, comfort en beenruimte in economy class naar het droge Arabische Emiraat te vliegen. Als we na middernacht in Dubai aankomen draait de 24-uurs economie op volle toeren. Taxi’s rijden af en aan en in 25 minuten worden wij door de meest vriendelijke taxi chauffeur naar het hotel gereden. Onderweg meldt hij keurig alle bezienswaardigheden die wij zeker niet mogen missen tijdens ons korte verblijf.

Op advies van de chauffeur genieten wij de volgende dag van het hoogst mogelijke uitzicht vanaf de Burj Khalifa (828 meter!), lopen we door de Dubai Mall waar de duurste merken vertegenwoordigt zijn, genieten we van de wandelroutes en zien we de bouw van het nieuwe concertgebouw. Als de avond valt bewonderen wij de lichtshow op de 828 meters hoge Burj Khalifa en genieten we van meerdere fonteinen onder begeleiding van de sfeervolle muziek van meneer Bocelli en proeven we de eerste lokale gerechten. Moe maar voldaan reizen we met de metro terug naar het hotel om de volgende dag fris en fruitig de rest van de stad te bekijken.

Met het openbaar vervoer kan je vrijwel overal komen en gelijkertijd veel highlights van de stad zien. Dubai Marina was voor mij nieuw. Waar ik 6 jaar geleden met mijn ouders bij ‘The Walk’ de meest luxe vierwielers voorbij zag komen, reden nu relatief betaalbare auto’s. De gebouwen van de Dubai Marina zijn in mijn beleving in die jaren volledig samengevoegd met het, toen nog, kale stuk publieke strand. Nu zien wij een volledig ontwikkelde strandpromenade inclusief buiten fitness/sportschool en diverse strandpaviljoens. Wij vervolgen onze route naar Palm Island waar je met de monorail naar het einde kunt reizen. Aangekomen bij het uiterste puntje bij Resort Atlantis, vind je met moeite een stuk publiek strand omdat vrijwel alles voor de betalende toeristen is gereserveerd. Een uiterst vriendelijk beach lifeguard verteld mij met trots hoe hij het strand bewaakt, zelfs met meerdere kleurcoderingen en communicatie met vlaggen i.p.v. portofoons Wij verwennen ons met een Gordon Ramsay lunch en sluiten ons bezoek af in de Dubai shopping Mall waar je ook kunt skien en pinguïns kunt voeren (maar net iets té decadent om te doen tijdens onze trip). Terwijl veel Europeanen nu de sneeuw in duiken, stappen wij de volgende ochtend bij Emirates (‘morrende Paul, geen A380!’) aan boord en vliegen we naar de zon!

Opmerkelijk: een fixe regen/onweersbui in Dubai waardoor straten onderlopen (geen afvoerputten in de straat, geld was op?) en lekkages tevoorschijn komen (blijkbaar geen examenonderdeel voor dakdekkers in Dubai).
Hoogtepunt: letterlijk en figuurlijk de Burj Khalifa!