Dubai, wat een ervaring!

Dubai, de stad met vele WAUW momenten, hoogste gebouwen, goede snelwegen, lekkere zon en kilometers aan shopping malls met skipistes, watervallen en ijsbanen tussen de internationale winkelketens. Overal aircondition, gratis parkeren, aardige mensen, eten uit alle windstreken en een mix van alle culturen. Kortom een emiraat waar velen de Burj Khalifa,hoogste gebouw ter wereld (828 meter), ingaan om tijdens een heldere dag een goed beeld te krijgen van Dubai City. De stad die sinds 1999 alleen maar aan het bouwen is, groot, groter, grootst. De overtreffende trap is hier vanzelfsprekend. Overal waar ik kijk verbaast het me weer hoe enorm professioneel deze stad is gebouwd. Dat je zelfs als toerist een auto kunt huren en redelijk gemakkelijk de routing van en naar de stad begrijpt terwijl verkeersborden zowel met Arabische letters als met het Alfabet zijn beschreven. Bijkomend voordeel: de benzine prijzen zijn bizar laag, een volle tank voor 11 euro!

Een volle week Dubai betekent voor de familie Jelsma niet stilzitten. Elke dag een nieuw avontuur: Sporten in het meest luxe sportcentrum waar je topsporters treft zoals Federer. Staren naar de fascinerende onderwaterwereld waar, ja ook voor ervaren duikers, zeedieren zwemmen waarvan ik het bestaan niet wist. Natuurlijk een bezoek aan het Palm eiland. Zwemmen onder toezicht van vele lifeguards en vervolgens skiën bij -5 graden. Del Potro zien spelen tijdens Dubai ATP Open Tennis tour. Met open mond kijken naar de prachtig vormgegeven Burj Al Arab (7*hotel) waar de luxe vanaf straalt. Wandelen door het oude Deira, het kanaal en de Souks (Arabische markten). Racen door de woestijn in een 4WD en genieten van een kort rustmomentje aan een luxe strand…. Het leven is goed!

Natuurlijk een luxe om de Arabische emiraten op deze manier te mogen meemaken. In alle enthousiasme vergeet ik zelfs te vermelden dat ik mijn eerste vlucht in een A380 heb gemaakt! Voor iedereen die ooit in deze Airbus (dubbeldekker) wil vliegen is Dubai zeker een aanrader, je zit als een koning in de economy class… haha.

Tall Ship Race 1, Ierland naar Schotland

De Wylde Swan Fan Makkum

10 dagen aan boord van de grootste Topzeil Schoener!

Paul en ik hebben mogen meevaren met de eerste etappe van de Tall Ship Race van Waterford (Ierland) naar Greenock (Schotland). Deze zeilrace met 19 grote schepen startte in Waterford en eindigt op 8 augustus 2011 in Halmstad (Zweden). In totaal varen 15 KNRM’ers in de leeftijd van 15 tot en met 25 jaar als Trainee mee aan boord van diverse internationale Tall ships. Het Dorus Rijkers fonds van de KNRM financiert gezamenlijk met de Europese Unie de deelname van de KNRM’ers aan de Tall ship 2011.

‘We leerden zeilen op deze fantastische twee mast topzeil schooner en volgden het leuke EU spelprogramma waarin we diverse culturen leerden kennen en internationale vriendschappen hebben gelegd. We hadden in totaal 49 mensen aan boord die waren verdeeld in 3 teams die afwisselend de Wylde Swan 24/7 van waypoint naar waypoint voeren. Met 1140m2 zeil en een lichte wind konden we een snelheid van 11.6 knopen halen! We hebben erg gelachen, genoten van het zeilen en veel geleerd. In de havens werden leuke festivals georganiseerd waarin wij actief deelnamen. Het was erg interessant de presentaties van alle Trainees uit Ierland, UK, Denemarken en Frankrijk bij te wonen.

Zeer waardevolle ervaring en zeker een aanrader voor de volgende jaren!’

Osaka, Japan

Osaka

Na een goede vlucht van ongeveer 11 uur landen we op Kansai International Airport van Osaka. Wat gelijk opvalt zijn......WIJ. Direct bij de gate worden we al zo vaak aangekeken en over ons gegrinnikt, dat we een apart gevoel krijgen. Als dat de komende 3 dagen doorgaat, kunnen we lachen! Het kopen van een metrokaartje is al hilarisch, omdat ons beste Japans meer lijkt op teletubbietaal dan een prachtig Japanse uitspraak. Wat wel opvalt is dat alles keurig netjes schoon en verzorgd is.

Aangekomen bij Raizan Hotel South met wederom een prachtige conversatie krijgen we de sleutel overhandigd en zoeken we de kamer op. Sleutel in het slot, opendraaien, deur openen en naar binnen wandelen.....BAM!......auw, mijn hoofd! En jawel, hier zien we wederom een fraai stukje Japanse binnenhuisarchitectuur, een deurpost van slechts 1,70m. Welkom in Japan, het land van de kleine mens!

Na een korte powernap zijn we de stad gaan verkennen. Via enkele backpachers in NZL kregen we het advies om het aquarium te bezoeken. Wisten wij veel dat ze hier ook nog levende vissen hadden! wij dachten dat ze alleen te zien waren in stukjes op een balletje met rijst en zeewier. Maar dit aquarium...wauw! Vanaf de buiten kant ziet het eruit als een kantoorpand, maar van binnen bevat het 1,5 miljoen liter water. De meeste exotische vissen zwemmen hier rond, evenals zeer grote riviervissen, zeehonden, dolfijnen en zelfs een walvishaai van 6 meter! Prachtige mantaroggen zwemmen sierlijk door elkaar heen, terwijl verschillende soorten haaien je gevaarlijk aankijken. Een grote verzameling inktvissen en kwallen (lichtgevend en klein) worden als toetje van de rondleiding ons voorgeschoteld. En nee, niet om op te eten :-) Dicht bij het aquarium staat een groot reuzenrad, wat een mooi uitzicht geeft over deze immens grote stad. En ja hoor, op het hoogste punt, gaat het ineens hard sneeuwen, weg uitzicht.

De daarop volgende dagen zijn we Kyoto en Kobe gaan bezoeken, welke dicht bij Osaka gelegen zijn. Aangezien het overal is volgebouwd merk je niet dat je vanuit Osaka, Kyoto of Kobe binnenkomt rijden.In beide steden hebben we diverse tempels bezocht en een groot deel van de cultuur geprobeerd eigen te maken. Dit is toch wel heel lastig, alhoewel onze Japanse teletubbie-taal langzaam begrijpelijk wordt voor deze zeer vriendelijke en altijd goedverzorgde mensen.

Een ander prachtig verschijnsel is het diner in Japan. De eerste avond was het lastig om een geschikt restaurant te vinden die aan onze eisen voldoet. Na een uur rondgelopen te hebben, dachten we ‘screw it’ en zijn maar ergens binnengelopen. Dit kleine restaurantje wordt voornamelijk getypeerd door een klein schreeuwend mannetje, wat het na tien minuten ook wel weer grappig maakt. En het avondeten? Dat maak je voornamelijk zelf! Een mini BBQ wordt voor onze neus gezet met diverse stukjes vlees, rijst en rauwe Chineese kool. Het fenomeen afzuigkap kennen ze blijkbaar hier niet zo goed, want binnen 10 minuten stond de hele tent blank van de rook. Ach...hoort erbij. De daarop volgende dag kiezen we een ander restaurant met de zelfde BBQ faciliteiten, maar kiezen nu meer vlees vanuit de kaart, want ons Japans is vele malen beter geworden. Zolang je maar de goede woorden leert en niet orgaanvlees of konijnenhersens besteld!

De laatste avond willen we toch echt met een hoogtepunt afsluiten en hoe kan dat nou beter dan met een sushitrail. Wereldberoemd en zo vers en rauw als het maar zijn kan. Niet iets waar Paul voor wakker gemaakt wil worden, maar alles moet je eens proberen.

Na 5 minuten hebben we al zeker 4 bordjes naar binnen gewerkt, maar onze Japanse buurman hapt zijn 10 rijstballen met rauwe nier en octopus zo naar binnen. Nee, we zijn avonturiers, maar sommige rauwe dingen zijn nou niet echt onze favoriet. Alleen al het gevoel om als reusachtige Europeanen tussen de echte warme Japanners te zitten geeft ons het gevoel een klein beetje Japanse cultuur te begrijpen.

De volgende dag vertrekt het vliegtuig om 11:00 richting Amsterdam. Dit betekent dat het einde in zicht is van ons waanzinnige avontuur in 4 continenten. Amerika (San Francisco) was te gek om alleen al te fietsen over de Golden Gate bridge. NZL, een prachtige rondreis door natuur en cultuur, stranden en gebergte. Australië, de prachtige stranden, ‘no worries’ cultuur en de surfmentaliteit die ons ook een beetje besmet heeft. Osaka, de warme mensen en opmerkelijke tradities. Na 2,5 maanden hebben we alleen nog de herinneringen over, maar die zullen voor altijd blijven. Een goed begin om een nieuw avontuur te starten...

Thank you...No worries...See ya...Aregatoo,

Paul & Linde

p.s: alle stunts gedurende dit avontuur zijn uitgevoerd door ervaren en opgeleide mensen. Dont’ try this at home (ex. AUS, NZL and JP)!!!

Australie deel 2

Wereldreis

Canberra, de regeringsstad van Australië is onze volgende stop. Deze ruim opgezette stad met zeer statige gebouwen is niet geheel gericht op backpackers. Als toerist bekijk je hier de parlementsgebouwen, gebruik je gratis internet in de Libary en check je het uitzicht over deze groene stad vanaf een hoger gelegen punt. Wij pakken het anders aan. Een privé rondleiding van een Australische tophockeyster over het topsport centrum was indrukwekkend. Ja, Australiërs zijn sport minded! ‘s Avonds de eerste rugby wedstrijd van het seizoen tussen the Brumbies en de Chiefs (AUS vs NZ) was een spectaculair hoogtepunt. Gelukkig kozen we de juiste kant (van de winnaars), the Brumbies! :-)

Na een rit van ruim 640KM komen we aan in Torquay, HET surfers paradijs van Australië. De bekende surfstranden zoals Bells Beach en Jan Juc zijn voor de surftop ‘the place to be’. Met golfen tot 20ft kiezen wij voor de veiligere golfen om de hoek van de grote camping. Torquay is een prima (lees: te vette coole) plek om inkopen te doen op het gebied van surfkleding. Na Ripcurl, Billabong en Roxy rijker gemaakt te hebben, is het bezoek aan het bekende en beroemde surfmuseum zeker de moeite waard.

De volgende dag begint het echte avontuur, de roadtrip op de Great Ocean Road (GOR). Deze karakteristieke weg langs de zuidkust van Australië levert een groot aantal prachtige uitkijkpunten en adembenemende landschappen. Langs de route zijn een aantal bekende en mooie vuurtorens te bezichtigen die ieder hun geschiedenis vertellen. In het national park wat gelegen is langs de route zijn veel koala’s te spotten en hebben we diverse hikes gemaakt door de regenwouden en canyons. Het hoogtepunt langs de GOR zijn de Twelve Apostels, gelaagde rotsformaties die door de sterke zeestroming en golven, los zijn geraakt van het vasteland en eenzaam ‘dobberen’ in de zee. We hebben heel veel geluk, want op de dag dat we de Twelve Apostels aanrijden, klaart het weer op en hebben we werkelijk schitterend weer en is het uitzicht adembenemend. In de buurt van de bezienswaardigheid zijn nog veel meer tracks en bekende rotsformaties, die we uiteraard grotendeels gezien hebben. ‘s Avonds een rustige camping opgezocht en heeft Paul kennis gemaakt met een nieuw begrip: een leeg jumping pillow (luchtkussen). Helaas moest dit wel gebeuren door middel van springen en voelen, waardoor de daarop volgende dagen het lopen en zitten iets minder comfortabel was.

Na een kort bezoek aan Warrnambool, waar de GOR ook eindigt, is de reis in noordelijke richting voortgezet naar de Gramphians. De wat eenzame weg erheen wordt goed gemaakt met een camping in Halls Gap. Het mooie van deze camping is dat deze toegankelijk is voor ouderen, jongeren en kinderen. Maar ook voor heel veel kangeroo’s. We slapen letterlijk enkele meters van deze dieren, die ook nog enkele jonkies hebben. De volgende dag besluiten we om een tweetal hikes te maken die pittig genoeg zijn om goed moe te worden. De zon schijnt goed, waardoor de temperatuur al snel oploopt. De hike die we ‘s middags ondernemen is pittig, maar het eindpunt is om stil van te worden, een uitzicht over Halls Gap en een deel van de Gramphians. Tevreden dalen we af en trakteren ons op het ‘wereldberoemde’ ijs van de streek. De pannenkoeken die ‘s avonds gemaakt worden door chefkok Linde zijn zeer speciaal en eenmalig. Nee, goed pannenkoekenbeslag kennen ze hier niet echt.

Vanuit de Gramphians is het een rechte weg naar Melbourne, maar niet voor ons. Het surfbloed kruipt waar het niet gaan kan en de verleiding wordt te groot om weer even naar Torquay te gaan om te surfen. Via Ballarat bereiken we het surfmekka en constateren: geen golven. Potv.....mooi zonnige weer maar geen golven, nou ja, dan maar voor de laatste keer een duik in de zee. Voldaan vertrekken we in de namiddag richting Melbourne, waar we voor enkele dagen verblijven op de city camping.

Melbourne lijkt sterk op San Francisco constateren we, maar is minder heuvelachtig en minder hectisch. In twee dagen verkennen we de stad, deels met de gratis stadstram, die het verkennen een stuk makkelijker maakt. Begin maart eindigt het avontuur in Australië, we leveren de Spaceship in (totaal 4325 km gereden) en slapen nog voor een nachtje in een hotel dicht bij het vliegveld. De volgende stop is wederom Auckland, waar we voor een dag zullen verblijven om vervolgens naar Osaka (Japan) te vliegen. Een hele andere cultuur en temperatuur, dat zal wel even wennen zijn!

Aussie Aussie Aussie

G’day mates!

...na een warm ontvangst door Dianne verblijven we de eerste 10 dagen in Brisbane, Noosa en op Moreton Island. Australia day werd uitgebreid gevierd met overheerlijke prawns en de een VB biertje (Visitors Beer) in het zwembad van Judi. Paul heeft niet alleen kennis mogen maken met ‘mijn’ tweede familie maar ook met de viervoeters (paarden, honden en katten) van familie Hopper.. Moreton Island was een grote speeltuin waar we de jetskies, Segways, bootjes en scuba dive equipement van Riverlife mochten gebruiken. Dolfijnen voeden was al een hoogtepunt maar wild life dolfijnen spotten vanaf het strand / de boot was nog mooier!

In de Steve Irwin (Australia) Zoo speelden we met de kangoroo’s, wallabi’s, slangen, crocs, koala’s en exotische vogels. Een perfecte dierentuin vanwege de vele interactie met de prachtige dieren. Riverlife was na de overstromingen snel weer schoner dan ooit en draaide op volle toeren. Al fietsend door Brissy de highlights & mijn oude huisje gecheckt en Stacey en Nicole weer gezien!! En als klapper op de vuurpijl een overheerlijke BBQ & ‘afternoon tea’ van topkok Dianne.

Ons avontuur op 4 wielen werd voortgezet in een Spaceship campervan. Met zijn slaapruimte van 230cm was dit net genoeg voor Paul :-). Langzaam de oostkust van Queensland afgereden met natuurlijk een stop in de hippie stad Byron Bay en een iets wat apartere ervaring in de legale drugsstad Nimbin waar we snel weer vertrokken. Arrawarra was een relaxte backpackers camping waar we een paar dagen onze surf skills hebben getest, leuke mensen hebben ontmoet en wilde slangen (Pithon) en possums op het camping terrein tegen kwamen.

Verder in zuidelijke richting langs kustplaatsen Port Macquire (wilde dolfijnen show!), Coffs Harbour, Forster (azuurblauwe oceaan en paradijs witte stranden) en als laatste The Enterance (het begin). In Penrith op de oud-Oplympische wildwaterbaan, Rob en Mirjam opgezocht. Na wat instructies van Rob in de tweepersoons raft, hebben we de wereldtoppers laten zien hoe je moet kanoën (of beter gezegd zwemmen...haha). Met gehavende ledematen maar met een voldaan gevoel zijn we de Blue mountains in gegaan. Dit gigantische natuurgebied was voornamelijk wit gekleurd vanwege de dikke mist, waardoor we de beroemde Tree Sisters helaas gemist hebben. Gelukkig kon een oude enthousiaste man ons de spannendste en meest interessante verhalen vertellen. ‘wie sprongen er eerder: de aboriginals of de kangoeroes?’ onze dag was weer geslaagd.

Op naar Sydney waar Paul 3 dagen letterlijk was ondergedoken in Manly. Na het behalen van zijn PADI open water scuba cursus met zijn ‘buddies’ gegeten en typisch Australisch bier gedronken. Nu weet Paul eindelijk hoe het er Down Under water uitziet :-)

De highlights van de stad natuurlijk van dichtbij bekeken, de Sydney harbour bridge overgereden en met uitzicht over Darling harbour met de Nederlandse Willem een drankje gedronken.

Naar aanleiding van tips van ‘locals’ naar Jervis Bay gereden waar we in het national park naast het strand konden kamperen. De prachtige kustwegen en de Pacific HWY’s leiden ons straks naar Canberra, Snowy mountains, Melbourne en de Great Ocean Road. Nog een volle week te gaan voor we via Auckland naar Osaka (Japan) vliegen.

Keep in touch! Cheers Paul en Linde

New Zealand!

‘Eey guys, how’re you doing??’

Leuk en typisch om te horen dat iedereen die je tegen komt geïnteresseerd is en dezelfde vragen stelt: Where abouts are you from? Where you off to? etc.

Om kort maar krachtig antwoord te geven: We really really like this awesome roadtrip!

De start bij de Coromandel Peninsula begon bij Thames - camping met een leuke bbq shet voor de BBQ koning.... :-) Vervolgens zijn we via Coromandel town langs kustwegen naar Waikawau bay gereden. Aangekomen op een grote primitieve camping, met de oceaan als douche, genieten we van t avondzonnetje en een van onze goede zelfmade meals. ‘s Ochtends vroeg vertrokken naar Whitianga en Hahei waar we bij het verbluffende maar toeristische Cook Beach de Cathedral Cove hebben gespot. Deze kathedraalvormige doorkijk in de rots was apart en vooral een trekpleister voor de vele Aziaten in dit land. Onze snorkel skills hebben we met succes getest dichtbij stingray bay...

Na een kort ritje langs het strand - opzoek naar de slechts vindbare camping op het noorder eiland (nooit gevonden) - uiteindelijk neergestreken bij Hideaway. Deze camping welke 6 keer duurder was dan de ‘average’ campings, lag prachtig aan een baai maar had naar onze mening niet de X-factor in vergelijking tot de prijs! Hot water beach daarentegen was DE place to be. Letterlijk HOT was dit strand wanneer je bij low tide een gat ging graven op de druk bezochte 50m2 waar het hete grondwater omhoog komt. Een geweldige ervaring om je eigen HOT waterbad te graven en uiteindelijk met alle harde werkers te genieten van een warm zandbad!

Surfen @ Hot water beach was de volgende dag iets kouder en glibberig tussen alle jellyfish maar ook dat geeft een kick. Nadat ook Paul erachter kwam dat surfen NIET voor mietjes is, zijn we door gereden naar Waihi waar we (weer) aan het water camperen en de volgende dag de voorbereiding van een Thriatlon bekijken. Tenslotte in Maketu letterlijk op 4 meter van de zee geslapen!

Geweldig zijn de DOC campings, vaak gelegen in de middle of knowhere maar altijd een fantastische plek om (gratis) te kamperen, kampvuurtje te stoken en zonder schroom de bosjes als toilet te gebruiken! :-)

Iets meer landinwaarts liggen prachtige meren zoals Green Lake bij Rotorua, de Kerosine Creek (stromende warm water beekje) en niet te vergeten de verbluffende Volcanic Valley. Gedurende de 2 uur walkingtrack zagen we diverse kraters met warm vulkanisch water in allerlei kleuren. Na een pittige mountainbike track eerder die dag waren de beentjes wel moe en konden we genieten van de Hot water pools bij de camping. Dat de wereld klein is bleek wel toen Joke en Ton Bleckman (kennissen van Linde) opeens voor ons stonden, leuk om spontaan even bekenden tegen te komen!

Na Rotorua hebben we in de volgende 2 weken onderstaande route gevolgd:

• Taupo - zeilen in de Concept 16 met uitzicht op besneeuwde bergtoppen;
• Napier - art city waar we bij de lokale backpackers in de tuin sliepen (wat een zooi!!);
• Cape Kidnappers 4 uur walk over strand naar de Jan van Gent’s (torpedo vogels)!;
• Golfen op de 9 holes public golfcourse... Paul & Golf = Hilarisch;
• Richting Wellington door de wijnstreek & overnachten op DOC camping bij de filmlocatie van Rivendell van Lord of the Rings;
• Wellington - stad van de wind, prachtig Te Papa (national museum), cabletrain & good food!! (wat moeten we zonder Lonely planet :-));
• Palmerston North, oud studentenhuisje van Michiel bekeken;
• Wanganui DOC camping 0 euro! :-) ;
• New Playmouth - uniek en ‘wolkloos’ uitzicht op Mount Egmond;
• Tongario Alpine Crossing helaas niet mogelijk vanwege het slechte weer en windstoten van 80kmph...;
• Nieuwe ervaring op de camping nabij Matamata met een 5 dollar meal, waar we sweet potatos en pork aten tussen de locals!;
• Hobbiton - Filmlocatie van de Lord of the Rings trilogie. Allemaal kleine Hobbit holes en hier en daar een verdwaalde Ork. Gedanst onder de feest boom (party tree, zie film deel 1) en een sessie schapenscheren voor gevorderde gevolgd. En natuurlijk heel schattig 8 weken oude lammetjes drinken gegeven. Helaas voor de BBQ koning geen nieuw avontuur...;
• Hamilton & Raglan - hoge golfen en stroming maar surfen gaat steeds beter!
• Auckland - supervettegavekicke canyon trip gedaan met jumps van 4,5 meter en te gekke Chileense guides!

Algemene uitslag: 4359 gereden km, 21 campings, 0 doodgereden Possums, 18 voortreffelijke BBQ’s, 1 lichte hersenschudding, geen heimwee....

Na 4 weken rondreis door NZ sluiten we de reis af met een behoorlijke aanhoudende regenbui maar dat kan de pret niet drukken. We vonden het geweldig, willen zeker weer terug en hebben zin in Australië!

Auckland New Zealand!

Daar sta je dan...aan de andere kant van de wereld: Auckland city! Na een goede vlucht van meer dan 12 uur, checken we ‘s ochtends in bij het Juicy Hotel. Het is eerste kerstdag, dus het is eigenlijk overal rustig. Na een korte powernap (theoretisch 48 uur niet geslapen!) en een verfrissende douche gaan we Auckland verkennen. Na een flinke wandeling langs prachtige havens met enkele fraaie jachten, rond 5pm nog even een korte powernap. Helaas voor ons wordt dit ‘korte’ omgezet in ‘lang’ (we worden om 23:30 wakker), waardoor het altijd romantisch en gezellig kerstmaal slechts bestaat uit een mueslireep. De volgende dag starten we eerst met een grondig onderzoek naar een goedkope manier van verplaatsen op dit eilandje, per auto of camper. Na wat goed onderhandelen krijgen we het voor elkaar om voor ongeveer 650 euro allrisk een redelijke auto te huren voor 30 dagen, koopie! ‘s Avonds halen we onze blamage van het eerste kerstdagdiner ruimschoots in door te dineren in de Orbit, het restaurant in de Skytower. Omdat we hier rond half 9 gaan eten is het overgang van dag naar nacht echt fenomenaal.

Maandag....om 12:00 de auto ophalen, volladen en GAAN! Bestemming: ergens in het noorden. Wegrijden uit Auckland, appeltje eitje. Beetje links rijden, beetje goede route uitstippelen, wat is het eigenlijk simpel. Maar dan.....file!? Het lijkt Nederland wel. Hier is het natuurlijk ook vakantie, dus de kiwi’s zijn ook niet gek en gaan ook lekker op vakantie. De eerste overnachting in onze nieuwe tent, droppen we langs een idyllisch strand in Mangawhai Heads. Na een simpel maaltje, we hit de sack (duiken onder de wol).

De volgende dag is het weer nog steeds heel tropisch, alhoewel de temperatuur niet onaangenaam is. Na 10 minuten rijden zien we een mooi strand waar ze windsurfen, dus wij natuurlijk ff kijken. De wind is hier sterk en enkele windsurfers scheren over het water en jumpen op de golven. Terwijl wij kijken naar de golven, zien we ineens een groep dolfijnen springen, echt te gek! Na 3 minuten zijn ze nergens meer te bekennen, maar het was gaaf deze energieke waterratten te zien! Na een korte beachwalk vertrekken we richting de Bay of Islands, onze eindbestemming van die dag. Onderweg komen we nog een toffe grot tegen waar ze Glow Worms hebben. Eigenlijk proberen we toeristische plaatsen te mijden, maar we wagen de gok. Het blijkt mee te vallen en de er wordt veel informatie gegeven over het ontstaan van de grot en het bestaan van de wormpies.

De regen blijft overigens nog neerdalen op Nieuw-Zeeland, maar dit mag de pret niet drukken. Na nog ongeveer 2 uur rijden komen we aan in Paihia en droppen onze tent op een camping die gerund word door een Hollander. Nou ja, zijn Engelse Kiwi tongval is wel erg goed, waardoor zijn Nederlands af en toe wel grappig klinkt. Ondanks dat de camping bijna vol staat en volgens hem bijna al campings in de regio, wil hij ons natuurlijk een plekje geven (‘Dutchies in nood helpen doe ik altijd!’). Een prachtig plekje aan het water, kijkend op een waterval, een BBQ binnen handbereik, that’s the life!

De volgende dag hebben we afgesproken met Glen, een schipper van een 40ft zeiljacht, die zeiltours doet in de Bay of Islands. We hebben een middag tour en stappen op in Russell. Een prachtige trip! De wind is goed, nog een beetje bewolkt, maar dat maakt allemaal niet uit. Na een goed anderhalf uur varen, gaan we voor anker in de buurt van Cooks Island. Daar kunnen we aan wal om een schitterend uitzicht te krijgen van de omgeving, maar ook om even lekker te kajakken en te snorkelen. Op de terugweg breekt de zon door en een glimp van een dolfijn maakt deze dag echt onvergetelijk. Eenmaal weer aangekomen in Paihia, gaan we gauw langs de supermarkt om wat vis te halen en vertrekken weer richting de camping waar we nog een nachtje blijven.

Woensdag, het einddoel van vandaag is Cape Reinga, het meest noordelijke puntje van NZ. Onderweg komen we nog schitterende plaatsjes tegen en een waanzinnig Kauri rain forest. Aangekomen bij Cape Reinga een schitterend uitzicht over de Tasmaanse zee die in contact komt met de Pacific. Het weer werkt nog niet helemaal mee, dus we gaan al vroeg op zoek naar een camping. Deze is vrijwel om de hoek, hoewel een nat en glibberig zandweggetje veel eist van onze Nissan Pulsar 2WD. Nat en verkleumd wordt de tent opgezet en na kort ergens gegeten te hebben, kruipen we snel onder de wol.

De volgende dag is het weer een klein beetje opgeknapt, waardoor we terug gaan naar het uitkijkpunt van Cape Reinga. Daar kiezen we ervoor om een mooie wandeling te maken naar een strand, die naar onze mening maar weinig bezocht wordt. Na fiks stijgen en dalen, komen we daar dan ook aan en je voelt je daar dan ook even erg klein. Kijkend naar die woeste zee, turend naar de gele zandduinen. Terug aangekomen bij de auto, kiezen we ervoor om naar het zuiden te rijden. Aangezien het vandaag 31 december is, moeten we natuurlijk wel een mooi plekje gaan zoeken om oud en nieuw te vieren. Een lange rit en een stukje met een autoferry leidt onze naar Rawene, een klein en schattig plekje met een zeer mooie camping. Het uitzicht vanuit onze tent is, jaja klinkt saai en eentonig, gewoon weer schitterend. Alles is tip top, helemaal goed dus om het nieuwe jaar te beginnen. Om 00:00 wordt dan ook de champagne fles ontkurkt (met een nieuw record van kurkvliegen van 8,20 meter). Hier is het qua vuurwerk echt bijna niks, maar de sterrenhemel is misschien nog wel mooier dan de stank van kruit.

De volgende dag doen wederom een lang rit langs prachtige kustplaatsen om uiteindelijk te belanden in de buurt van Helensvile, een plaatjes net iets boven Auckland. De camping hier is iets minder schattig, maar alles beter dan slapen in de auto!

Wereldreis Paul en Linde

Het is zover! We zijn vertrokken uit het besneeuwde Nederland om samen 2,5 maand te reizen. San Francisco is na 10 uur vliegen de eerste stop die we maken, en wat voor een! Bij aankomst op het vliegveld ‘s middags rechtstreeks de trein naar het centrum gepakt. Na een korte wandeling door Downtown San Francisco komen we aan bij Layne Hotel. Een primitief hotelletje maar vanwege de gratis upgrade naar de master bedroom een prima uitvalsbasis voor 3 dagen in the USA!

Mijn eerste kennismaking met de Amerikaanse eetgewoontes was apart. Zoals Paul wel wist bestaan de small sizes natuurlijk niet en is een portie Nacho’s voldoende voor de hele week! Na een heerlijk nachtje (12 uur) slapen huren we fietsen om de heuvelachtige omgeving van San Francisco te verkennen. Het uitzicht over de San Francisco Bay met Alcatraz en de Golden Gate Bridge is prachtig. Onze fietstocht over de Golden Gate Bridge was gaaf! De meest luxueuze huizen nabij Muir Woods park waren fascinerend en de gezellige havendorpjes zorgden na 40 KM fietsen voor een goede rust plaats. Met de ferry de overtocht naar de stad gemaakt waar we uitgeput en voldaan van de typisch Amerikaanse hamburger genoten!

Weer de klok rond geslapen.... Met goede moed de stad verder verkend, uiteraard na een goed stevig Amerikaans ontbijt. Dit keer de vlakkere wegen gekozen om onze kuitspieren een beetje rust te gunnen. Een retourtje Alcatraz stond op de planning. Na een kort ritje met de ferry werden we verwelkomt op Alcatraz waar we de gehele historie en ontsnappingspogingen van gevangen van een enthousiaste en boeiende gids uitgelegd kregen. Bizar om te bedenken dat je afgezonderd op een eiland het feestgeruis van de stad kon horen terwijl men opgesloten in een 8m2 cel de dagen aftelde... Terug aan wal het Hard Rock cafe gecheckt en langs de haven met krab vissers naar Lombard street gelopen. Deze enige kronkelende straat in SF is een lekkere toeristische trekpleister waar we snel weer vertrokken.

Onze laatste dag werd goed ingevuld met een bezoek aan het Maritiem museum (met echte schooner’s in het water), lunch bij het befaamde Boudin restaurant (met eigen broodbakkerij) en een kijkje bij het aandrijfpunt / museum van de Cable Cars. Bij The Cheese Cake Factory te lang moeten wachten voor een tafeltje maar bijzonder om te zien hoeveel soorten cheese cakes je kunt verzinnen! Starbucks op elke hoek van de straat is ook niet aan ons voorbij is gegaan en na een gezellig dagje stad pakken we ‘s avonds het vliegtuig naar onze tweede bestemming: Auckland NZ!!